Prekrasna kotlina u kojoj je niklo Sarajevo ni približno ne bi bila interesantna za razvoj grada da nije omeđena svojim planinama koje su nakon Olimpijade postale planetarno poznate. Jedna od najinteresantnijih je Trebević, planina koja se nadvila nad gradom i za koju su Sarajlije emotivno vezane.
Botanička bašta
Prema riječima Mufida Garibije, sarajevskog arhitekta i dobrog poznavaoca historije grada, Trebević je ime dobio prema ilirskoj riječi “treb” što znači tri sinovca ili tri brata.
– Austro-Ugarska je iskoristila tu planinu da od Jahorine, preko Brusa, spusti vodu Bistricu do naše hidrocentrale. Voda je do Hrida tekla željeznim cijevima i tu je pokretala dva generatora. Značaj Trebevića bio je i u ekološkim kapacitetima, pa su ga zvali i “pluća Sarajeva”.
To su prepoznale jugoslavenske vlasti te su 1948. godine napravile jednu od najvećih botaničkih bašti u regionu “Alpinetum”. Upravo, ova bašta natjerala je veliki broj Sarajlija da izlaze prema Trebeviću pa tako on posta moderno izletište – pojašnjava Garibija.
Da bi upotpunili atmosferu prostora, gradske vlasti napravile su žičaru koja je bila jedna od prvih u regiji i najveća u Jugoslaviji. Njena žica bila je duga 2.100 metara, a vožnja je trajala 12 minuta, koliko je bilo potrebno da se kabina uspinje 500 metara.
– Češke firme izvele su ovaj zahtjevni projekt. Završna stanica bila je na 1.160 metara, a odmah pored nje napravljeni su velelepna kafana i restoran. Izgradnja ovih objekata završena je 1959. godine, kada je Sarajevo dobilo jednu od najljepših kafana, nazvanu Vidikovac – ističe Garibija.
Pogled na grad
Posebna čar kafane nije bila samo u pogledu koji je ostavljao bez daha nego i u mostu za prijem kabina koji je bio sastavni dio ljetne bašte. Tako bi se gosti pri izlasku iz žičare odmah našli u lijepoj i osunčanoj bašti Vidikovca.
– Dok su mladi uživali u romantičnom pogledu, stariji su najradije dolazili ujutro da popiju kafu i nadišu se svježeg trebevićkog zraka – napominje Garibija.
Opjevan i u pjesmi “Četiri mladića”
Garibija ističe da su kafana Vidikovac, žičara i cijeli lokalitet od samog otvaranja privlačili veliki broj stanovnika našeg i drugih gradova širom bivše države. To je inspiriralo Batu Kovača i Žarku Roju da naprave pjesmu “Četiri mladića” koja je postala jugoslavenski hit, a i danas se rado pjevuši: “Četiri mladića idu s Trebevića, prati ih pjesma i smijeh. Kako ne bi bili veseli i čili, dan bješe sunčan i lijep…”
Crnogorična šuma
Oko kafane, sve do prvih naselja na desnoj obali Miljacke, protezala se crnogorična šuma zahvaljujući kojoj je zrak bio bogat kiseonikom. Ovo je za Sarajlije bila najskuplja kafa jer se morala platiti i tura uspinjače.
Nema komentara:
Objavi komentar